انواع پیام های سوئیفت (بخش دوم)

 

اسناد حمل و نقل: بارنامه دریایی
“FULL SET (3/3) ORIGINALS “ON BOARD” BILLS OF LADING MADE OUT TO ORDER OF ISSUING BANK AND ENDORSED IN BLANK, MARKED WITH THIS CREDIT NUMBER, “FREIGHT PREPAID” AND “NOTIFY APPLICANT ”,

• بارنامه ی کامل:

بدین معنی است که ضرورت دارد، تمامی نسخه های اصل بارنامه برای معامله ی اسناد ارائه شوند. درخواست بارنامه کامل در شرایط اعتبار این دلیل می باشد که بارنامه سند مالکیت کالا بوده و در صورتی که یک یا چند نسخه اصل بارنامه در اختیار شخص ثالثی قرار گیرد میتواند با ارائه آن کالای مربوطه را دریافت نماید. لذا در بازرگانی خارجی و بخصوص در روش اعتبار اسنادی بایستی اطمینان حاصل گردد که تمامی نسخ صادره شده دریافت شده باشد. طبق مقررات بین المللی مربوطه، تعداد نسخ اصل صادره بارنامه بایستی به طور مشخص درج شده باشد.

لازم به ذکر است با توجه به ویژگی ذکر شده در صورت مفقود شدن بارنامه، روندی بسیار پیچیده و دشوار جهت صدورالمثنی وجود دارد زیرا این سند، سند مالکیت بوده و برگهای تعهدآور است.
با توجه به برخی از کنوانسیون های حمل و نقل دریایی بسیاری از حمل کننده ها بارنامه ها را در سه نسخه اصلی صادر و ارائه می نمایند و صدور بارنامه در سه نسخه اصل تقریباً بصورت یک استاندارد پذیرفته شده در آمده است. البته خریدار و بانک گشایش کننده بنا به مصالح خود می توانند تعداد بیشتر یا کمتری را درخواست نمایند.
 
• با توجه به ویژگی های بارنامه که پیشتر به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است، این سند، سندی قابل معامله و قابل انتقال بوده و در صورتی که صاحب کالا که در روی بارنامه به نام گیرنده  مشخص میشود بخواهد، می تواند با ظهرنویسی مالکیت کالا را به دیگری انتقال دهد.

در روش اعتبار اسنادی، بانک ها معمولاً در شرایط اعتبار می خواهند تا بارنامه به نام آنها صادر شود و بدین ترتیب علاوه بر وثیقه هایی که از خریدار اخذ می نمایند، مالکیت کالای مربوطه را در دست خواهند داشت و بدین ترتیب بانک گشایش کننده در صورت عدم ایفای تعهدات خریدار، می تواند با فروش کالای مربوطه، بخشی از وجه اسناد را که پرداخته دیداری و یا می پردازد (مدت دار)، جبران کند. بانکها در هنگام تحویل اسناد، بارنامه ی مربوطه را به نام خریدار یا نماینده ی وی ظهرنویسی می کنند.

لازم به ذکر است که بارنامه ای قابل معامله و قابل انتقال است، که علاوه بر ویژگی های بارنامه، به حواله کرد  صادر شده باشد. اصطلاح به حواله کرد، به این معنی است که شخص گیرنده ی کالا که در بخش گیرنده ی کالا مشخص شده است. قبل از نام خود عبارت به حواله کرد را درج شده ببیند. بدین ترتیب قبل از نام بانک گشایش کننده عبارت مذکور قید شده و بانک مذکور می تواند سند مذکور را به نام خریدار ظهرنویسی نماید و انتقال مالکیت بدهد.

البته در صورتی که بارنامه بطور کلی و بدون نام و تنها با ذکر «به حواله کرد» نیز صادر شده باشد نیز توسط دارنده بارنامه قابل ظهرنویسی به شخص دیگری است. در عرف بین المللی در صورتی که بارنامه به این صورت صادر شده باشد (به حواله کرد و بدون درج نمودن نام مشخصی) برای اینکه بتواند توسط شخصی به نام شخص دیگری ظهرنویسی شود، بایستی از قبل توسط فرستنده کالا (SHIPPER) با ذکر نام یا بدون ذکر نام ظهرنویسی شده باشد.

• در برخی مواقع، از فرستنده ی کالا که غالباً همان فروشنده است درخواست می شود تا بارنامه را به صورت سفید ظهرنویسی نماید. بدین شکل که شخص مزبور در پشت بارنامه، ذکر می کند که مالکیت کالا انتقال یافته و نام شخص دریافت کننده را خالی (BLANK) می گذارد و سپس بانک گشایش کننده می تواند مالک نهایی را مشخص نماید. در برخی از کشورها فروشنده بارنامه را به نام خود ارسال می کند (یعنی فرستنده و گیرنده بارنامه خود فروشنده می باشند) و سپس پس از حصول اطمینان از مطابقت اسناد و در آخرین مرحله بارنامه را به نام بانک گشایش کننده ظهرنویسی کرده و بدین ترتیب تا آخرین لحظه مالکیت کالا را نزد خود محفوظ می دارد.

•با توجه به ترم اینکوترمز مربوطه کرایه حمل می تواند به صورت پیش کرایه  یا پس کرایه  باشد.
در ترمهای E وF، کرایه ی حمل به صورت پس کرایه و معمولاً در مقصد توسط خریدار پرداخت میشود و در ترمهای C و D کرایه ی حمل به صورت پیش کرایه و در مبدأ توسط فروشنده پرداخت می گردد.

•اصطلاح NOTIFY در مورد سند حمل برای شناساندن طرفی است که حمل کننده یا نماینده ی وی بایستی به آن طرف، جزئیات حمل شامل تاریخ حرکت، زمان رسیدن کالا به مقصد و سایر وارد مهم را اطلاع دهد. به همین دلیل ترجمه ی اصطلاح NOTIFY NOTIFY L PARTY ADDRESS طرف مطلع از حمل خواهد بود. معمولاً در اعتبارات اسنادی نام و مشخصات خریدار در باکس مربوطه قرار می گیرد. شایان ذکر است برخی از خریداران ترجیح میدهند نام و مشخصات نماینده ی خود را که مسئول ترخیص کالا می باشد، قید کنند.

•سیاهه بازرگانی

“SIGNED COMMERCIAL INVOICE IN TRIPLICATE WHICH MUST CONFIRM THAT GOODS ARE IN ACCORDANCE WITH RELATEH CONTRACT AND THE PRICE DECLARED HAS MATCHED WITH MARKET PRICE. THIS CERTIFICATE MUST BE CERTIFIED BY RELATED CHAMB OF COMMERCE’’.

صدور فاکتور یا سیاهه ی بازرگانی، همواره و در تمامی حالات الزامی بوده و در تمامی کشورها تنها سندی که همواره در اعتبارات اسنادی درخواست می گردد، فاکتور باشد. به عنوان مثال در بسیاری از اعتبارات اسنادی که برای خرید خدمات گشایش می یابند، تنها شرط ارائه ی این سند در شرایط اعتبار قید میشود. به طور کلی همواره پرداخت ها با توجه به مبلغ فاکتور محاسبه و پرداخت میشود و به مبلغ فاکتور، مبلغ اسناد نیز می گویند.

در ماده ی ۱۸ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، ذکر شده که فاکتور نیازی به امضا ندارد، زیرا ارائه ی این سند به طور مستقیم، از وظایف فروشنده بوده و به نوعی با ارائه ی آن، سند از جانب وی تأیید شده لحاظ خواهد شد. مطابق با مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی در فاکتور، فروشنده شرح کالای خود را باید مطابق با و شرایط اعتبار اسنادی ذکر کند. با توجه به بند ۱-۱۲ از بخش اول مجموعه ی مقررات ارزی تأیید  فاکتور توسط اتاق بازرگانی مربوطه (کشور فروشنده یا کشور مبدأ حمل یا کشور محل ساخت) الزامی است. شایان ذکر است، اتاق های بازرگانی با تأیید فاکتور، اصالت وجود فروشنده و مهر و امضای مربوطه را تأیید مینمایند. شرط تائید فاکتور توسط اتاق بازرگانی معمولاً در برخی از کشورهای حوزه خاورمیانه به عنوان یکی از شروط اعتبار قید می گردد و در بسیاری از کشورهای دیگر تائید اتاق بازرگانی صرفاً برای گواهی مبدا درخواست می گردد.
 

•صورت بسته بندی PACKING LIST IN DUPLICATE

صورت بسته بندی یا فهرست عدل بندی، از جمله اسنادی است که معمولاً در تمامی اعتبارات اسنادی مورد درخواست خریداران و بانکهای گشایش کننده قرار می گیرد. در فهرست بسته بندی همان طور که نام آن گویا است، باید تعداد و نوع بسته بندی کالا به صورت کامل قید شود. با توجه به اینکه در روندهای بسته بندی کالا برای صادرات و بین کشورهای مختلف، بسته بندی اهمیت مضاعف می یابد معمولاً اجناس در چندین نوع مختلف بسته بندی می شوند. در این سند وزن خالص، وزن ناخالص، تعداد بسته ها، تعداد کارتن ها، تعداد پالت ها و تعداد کانتینرها و غیره بیان می شوند. با توجه به قوانین گمرکی ایران معمولاً لزوم ارائه ی سند مزبور به عنوان یکی از اسناد مهم و مورد درخواست در شرایط اعتبار ذکر میشود و ارزیاب های گمرک در صورت ارائه ی صورت بسته بندی به بررسی چند بسته از کالا به صورت تصادفی اکتفا خواهند کرد.

•بیمه نامه

“INSURANCE POLICY OR CERTIFICATE, ENDORSED TO ORDER OF HANG SENG BANK LTD, FOR AT LEAST 110 PERCENT OF FULL CIF VALUE COVERING INSTITUTE CARGO CLAUSES(A), INSTITUTE WAR CLAUSES (CARGO) WITH CLAIMS PAYABLE AT DESTINATION IN THE CURRENCY OF DRAFTS IRRESPECTIVE OF PERCENTAGE

ارائه ی سند بیمه به عنوان یکی از اسناد اعتبار به ندرت در اعتبارات اسنادی گشایش شده توسط بانک های ایرانی مورد درخواست قرار می گیرد. زیرا با توجه به ماده ی ۷۰ قانون بیمه گری، شرکت بیمه کننده ی کالای موضوع اعتبار اسنادی باید از شرکت های ایرانی باشد و عقد قرارداد بین فروشندگان خارجی ای که می خواهند کالای خود را به ایران بفرستند، با شرکتهای بیمه ی ایرانی عموما بسیار مشکل و غیر عملی است. بنابراین قواعد CIF و CIP که در آنها از جام بیمه به عهده ی فروشنده است، کمتر استفاده میشوند و برای خریداران بهتر است که کالای مربوطه را با قواعد دیگر به طور مثال CFR و CPT و غیره خریداری کنند و خود مستقل کالای مربوطه را بیمه نمایند و در شرایط اعتبار شرط ارائه ی سند بیمه را مطرح ننمایند.

•گواهی بازرسی

“THE INSPECTION CERTIFCATE IN THREE ORIGINAL(S) AND TWO COPY(IES) ISSUED NOT PRIOR TO TRANSPORT DOCUMENT DATE BY INSPECTION COMPANY NAME OR IT’S AUTHORIZED AGENTS ON INSPECTION COMPANY NAME LETTER HEAD CERTIFYING THAT THE GOODS SHIPPED/INSPECTED ARE IN CONFORMITY WITH QUALITY, AND QUANTITY AND PACKING OF THE GOODS DELIVERED/LOADED AND ARE STRICTLY COMPLYING WITH SPECIFICATIONS OF THE GOODS INDICATED IN THE RELATIVE PROFORMA INVOICE AND THE TERMS OF THE L/C AND ALL SUBSEQUENT AMENDMENTS MADE THERETO AS PRESENTED TO THEM BY THE BUYER.
SUCH INSPECTION CERTIFICATE SHALL VERIFY THAT THE GOODS ARE IN CONFORMITY WITH ISIRI ACCEPTABLE STANDARD(S)/ NORMATIVE DOCUMENT(S) AS MENTIONED IN P/I AND SHOULD BE ATTESTED BY THE CHAMBER OF COMMERCE OF EITHER BENEFICIARY’S COUNTRY OR COUNTRY OF ORIGIN OR COUNTRY OF DEPARTURE AND THE RELATIVE CHARGES ARE FOR THE BENEFCIARY’S ACCOUNT”.

متن بالا که در رابطه با گواهی بازرسی ذکر شده است، مطابق با قالب استاندارد بانک مرکزی جهت ورود کالاهای مشمول استاندارد اجباری است . در متن بالا شرکت بازرسی مربوطه معرفی شده و خریدار و فروشنده باید هماهنگی های لازم را با این شرکت جهت بازرسی کالا مطابق با نوع بازرسی داشته باشند.
 

شرایط اضافی FIELD 46A: ADDITIONAL CONDITIONS

همان طور که از عنوان این فیلد استنباط می شود، در این فیلد بانکهای گشایش کننده می توانند ملاحظات و سایر شرایط خریدار و خود را جهت رعایت از طرف فروشنده قید نمایند.
با توجه به ماده ۵ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، بانکها براساس اسناد عمل می کنند و نه کالا،  بنابراین در صورتی که بانک گشایش کننده، بخواهد شرطی را در این فیلد قرار دهد، باید این کار را بگونه ای انجام دهد که احقاق شرط مربوطه را بتوان در سند های خواسته شده درج نمود. به طور مثال، درج شرطی با مضمون ذیل در شرایط اعتبار قابل انجام و بررسی نخواهد بود.
“کالای موضوع اعتبار، بایستی در دمای زیر ۶ درجه سانتی گراد حمل گردد”.
این جمله اگر چه ممکن است برای خریدار دارای مفهوم باشد، ولی از آنجایی که نحوه ی اجرای آن اعلام نشده است، می تواند از طرف فروشنده نادیده گرفته شود. برای اسنادی نمودن شرط ذیل، شاید بتوان از جمله هایی نظیر جمله ی ذیر استفاده گردد:
“حمل کننده ی کالا بایستی در سند حمل تأیید نماید که کالا در طول سفر در دمای زیر ۶ درجه ی سانتی گراد حمل شده است”.
با درج شرط بالا، فروشنده از حمل کننده می خواهد که کالا در طول مسیر با دمای محیط کنترل شده حمل شود و نهایتا با امضای سند حمل، تأیید شود که شرط ارائه شده، رعایت گردیده است.
در همین رابطه لازم است به بند «ح» ماده ی ۱۴ مقررات مزبور نیز اشاره شود که بیان میدارد، «اگر اعتبار شامل شرطی باشد، بدون اینکه سند قابل ارائه ای برای تطبیق با این شرط درخواست شده باشد، بانکها فرض می کنند که چنین شرطی در اعتبار درج نشده و این شرط را نادیده می گیرند».
با توجه به موارد ذکر شده، بانکها همواره سعی می کنند شروط مورد درخواست را به اصطلاح «اسنادی» نموده و ذکر کنند که تحقق هر شرط در کدامیک از اسناد بایستی نام برده و تأیید شود.
معمولاً طول یا حجم موارد قابل درج این فیلد در بانکها و کشورهای مختلف و همچنین با توجه به نوع کالا و درخواست های بانک گشایش کننده و خریدار متغییر خواهد بود.

نکته ی بسیار مهم در درج شروط مورد درخواست در این فیلد که غالباً توسط اکثر کارشناسان و مسئولین بانکی مورد توجه قرار نمی گیرد، در این مسئله هست که علی رغم آنکه در فیلد ۴۰E اعتبار ذکر شده که اعتبار تحت حاکمیت مقررات UCP600 می باشد، باز هم بسیاری از شرطهای مندرج در آن را در این فیلد تکرار می کنند. به طور مثال، در مواد ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ مقررات موردنظر نام برده شده که در صورت عدم مجاز ننمودن حمل در بست، بارنامه یا راهنامه ی مربوطه نبایستی اشاره ای به حمل در دست داشته باشد. اما برخی از بانکها عبارت بارنامه ی حمل دربست قابل قبول نیست » را در شرایط اعتبار ذکر می کنند که نیازی به این کار نخواهد بود.
و یا با وجود اینکه در بند «الف» ماده ی ۲۶ ذکر گردیده که سند حمل نباید حاکی از بارگیری کالا بر روی عرشه ی کشتی باشد» باز هم بسیاری از بانکها جمله مذکور را در شروط مورد درخواست خود درج می نمایند. ذکر این قبیل شروط با وجود اینکه تضادی را در تهیه ی اسناد و ارائه ی آن ایجاد نمی کند، اما به نوعی با افزایش حجم شرایط اعتبار انسجام آن را تحت تأثیر قرار داده و می تواند تداعی کننده ی این مسئله باشد که بانک مربوطه از مقررات حاکم بر اعتبار گشایش شده آگاهی کامل ندارد.
 
در خطوط اولیه ی پیام گشایش اعتبار، ذکر میشود که اعتبار مزبور تحت حاکمیت چه مقرراتی گشایش شده است و بهتر است هنگامی که بانکی خواستار عدم اجرای بند یا بندهایی از مفاد مقررات مذکور می باشد، با نام بردن عبارتی ذکر نماید که مندرجات بند خاصی از مقررات مورد اشاره مورد قبول وی نمی باشد و همچنین هنگامی که مقررات مربوطه در رابطه با موضوعی سکوت نموده و اشاره ای بر شرط موردنظر بانک گشایش کننده ننموده، شرط خود را در این فیلد قید کند.
در این قسمت به برخی از شروطی که عمدتاً مورد استفاده قرار می گیرد، اشاره خواهد شد:

 

رعایت درج علائم شناسایی  مرتبط در اسناد

ALL DOCUMENTS MUST INDICATE THE FOLLOWING REFRENCE NUMBER AND SHIPPING MARKS: L/C NO. 
CUSTOMS TARRIF NO. ISSUING BANKE NAME 
در اغلب کشورها و برای کنترل ارتباط اسناد با اعتبار اسنادی گشایش شده درخواست میشود که شماره مرجع هایی در اسناد بیاید.

به طور مثال در این فیلد ذکر می شود که فروشنده باید در اسناد صادر شده توسط وی، شماره ی مرجع هایی نظیر شماره اعتبار اسنادی، شماره ی تعرفه ی گمرکی، شماره ی بیمه نامه، شماره ی ثبت سفارش، نام بانک گشایش کننده و غیر را قید کند و یا هماهنگی های لازم را با صادرکنندگان اسناد نظیر سند حمل، گواهی مبدأ و غیره در رابطه با درجه شماره های مربوطه در اسناد داشته باشد.
 
تاریخ صدور اسناد

با توجه به اینکه مطابق با بند «خ» ماده ای ، تاریخ اسناد می تواند قبل از تاریخ گشایش اعتبار باشد، در صورتی که بانک گشایش کننده بخواهد فروشنده را مقید نماید که پس از گشایش اعتبار اسناد را تهیه کند، می تواند با ذکر عبارتی نظیر ذیل به فروشنده اعلام کند که بند مذکور مقررات مورد اشاره را قبول ندارد و باید تاریخ صدور اسناد در محدوده ی تاریخ گشایش تا تاریخ انقضا و قبل از تاریخ ارائه ی اسناد باشد.

اسناد

درج شرط لزوم تحویل کالا توسط فروشده به حمل کننده DATE OF ALL DOCS MUST BE AFTER THE DATE OF ISSUE.

در بند «د» ماده ی ۱۴ مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی آمده است «لازم نیست فرستنده یا ارسال کننده ی کالا مندرج در هر یک از اسناد فروشنده باشد»، اما بسیاری از بانک ها برای کنترل نحوه ی انتقال کالا و عدم دخالت شخص ثالث در عملیات انتقال و تحویل کالا با درج شرط ذیل در شرایط اعتبار، فروشنده را ملزم می نمایند تا خود به عنوان طرف اصلی قرارداد اعتبار اسنادی کالا را به حمل کننده تحویل دهد. بدین ترتیب و با درج شرط مورد اشاره در شرایط اعتبار، در قسمت «فرستنده ی کالا » سند حمل، نام فروشنده به عنوان تحویل دهنده ی کالا قید خواهد شد. لازم به ذکر است طبق بند ۸ از بخش اول مجموعه مقررات ارزی  صورت تقاضای متقاضی امکان عدم درج شرط مذکور در شرایط اعتبار وجود دارد.

THE SHIPPER IN BILL OF LADING MUST NOT BE A THIRD PARTY
 

زبان اسناد

در مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، اشاره ای به این موضوع که اسناد ارائه شده به چه زبانی می توانند باشند، نشده است و صرفاً در پاراگراف ۲۳، رویه های استاندارد بانکی ذکر گردیده که اسناد تهیه شده توسط فروشنده نظیر برات، فاکتور و صورت بسته بندی باید با متن اعتبار (اعتبارات اسنادی گشایش شده از طریق سوئیفت همواره به زبان انگلیسی می باشد) یکسان باشد و نامی از دیگر اسناد برده نشده است . لذا اغلب بانک های دنیا با شرطی نظیر مورد ذیل از فروشنده می خواهند تا زبان کلیه ی اسناد یک زبان خاص (معمولاً انگلیسی) باشد.
در این رابطه سکوت مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی، منطقی به نظر نمی رسد، زیرا در فرایند بررسی اسناد و به دلیل اینکه غالباً بانک های مختلف از کشورهای مختلف باید مفاد اسناد را با شرایط اعتبار برررسی نمایند، ضروری خواهد بود که اسناد ارائه شده به زبانی صادر شده باشند تا امکان بررسی اسناد برای بانک های ذی ربط فراهم شود. به نظر می رسد انتقاد ذکر شده بر رویه های استاندارد بانکداری بین الملل نیز تا حدی وارد باشد، زیرا در بند اشاره شده صرفاً به زبان اسناد صادر شده توسط فروشنده اشاره دارد و به سایر اسنادی نظیر گواهی بازرسی و گواهی مبدأ و غیره که معمولاً توسط اشخاص ثالث صادر میشود، اشاره ای نشده است که این موضوع با منطق رویه های بازرگانی و روندهای بررسی اسناد توسط بانکها قابل درک نیست.

ALL DOCS MUST BE PRESENTED IN ENGLISH LANGUAGE OR IN CASE OF ANY DOCS PRESENTED IN TWO LANGUAGES; ONE OF RELATED LANGUAGE MUST BE IN ENGLISH.
 

 

هزینه های مربوطه

برخی از بانکهای گشایش کننده در شرایط اعتبار این نکته را متذکر می شوند که در صورتی که پس از بررسی اسناد مغایرت یا مغایرتهایی مشاهده نمایند، کارمزدی به عنوان کارمزد اسناد مغایر، اخذ و در هنگام پرداخت وجه اسناد کارمزد مربوطه را از مبلغ اسناد کسر خواهند کرد. کارمزد مورد اشاره در بانک های مختلف متفاوت می باشد، ولی معمولاً معادل ۵۰ تا ۲۰۰ دلار محاسبه می گردد. 
برخی از بانکها در شرایط اعتبار خود ذکر می کنند در صورتی که بانک معامله کننده، اسناد ارائه شده را بدون بررسی و یا بدون اعلام نظر ارسال کند ، کارمزدی تحت عنوان کارمزد معامله در کانتر بانک گشایش کننده اخذ خواهند کرد.

در رابطه با کارمزد مورد اشاره، ذکر نکات ذیل ضروری می باشد:
بانک های معامله کننده بنا بر برخی از ملاحظات خود گاهی اسناد را بدون اعلام نظر یا بدون بررسی به بانک گشایش کننده ارسال کرده و در این حالت معمولاً در اسکجول خود از عبارت ذیل استفاده می کنند. WE SEND DOCS ON APPROVAL BASIS
استنباطی که از اصطلاح بالا در بسیاری از بانکها از جمله کارشناسان بانکی داخلی می شود، این است که بانک معامله کننده وظیفه ی خود را در رابطه با بررسی اسناد انجام نداده و طبیعتا در هنگامی که پرداخت کارمزدهای خارج از کشور بانک گشایش کننده به عهده فروشنده باشد، بانک معامله کننده نباید کارمزد به اصطلاح معامله و بررسی اسناد را اخذ کند بنابراین بانک گشایش کننده می تواند کارمزد موردنظر را پس از قبول اسناد از مبلغ اسناد کسر نماید. با توجه به مفاد بند ۷ مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی بانک گشایش کننده، هیچگاه اسناد رامعامله (NEGOTIATE) نکرده و صرفاً در هنگام تطابق اسناد با شرایط اعتبار یا قبول اسناد مغایر باید پذیرش پرداخت (HONOR) را داشته باشد.
با استنباط و درک درست از وظایف بانک گشایش کننده در مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، متوجه خواهیم شد که بررسی و کنترل و نهایتا پذیرش اسناد از وظایف اصلی و بدیهی بانک گشایش کننده است و اخذ کارمزدی تحت عنوان کارمزد معامله و بررسی اسناد از فروشنده قابل درک نیست. لازم به ذکر است، اخذ کارمزدی به نام کارمزد بررسی اسناد از خریدار به عنوان کارمزد خدمات بانکی با بحث اشاره شده در بالا تفاوت دارد و اخذ کارمزد مذکور از خریدار که همواره و در همه ی شرایط اخذ میشود منطقی بوده و در اغلب بانک های دنیا نیز صورت می گیرد.
 
درج شروطی در رابطه با قوانین کشور گشایش کننده

در بسیاری از کشورهای دنیا و بنا به برخی ملاحظات و قوانین و مقررات، شروطی را به عنوان شرایط اعتبار در نظر گرفته و در شرایط اعتبار لحاظ می نمایند. به عنوان مثال، در بند ۴-۳-۱۸ بخش اول مجموعه ی مقررات ارزی ذکر شده که در صورتی که کالا به مقصد یکی از بنادر جنوبی کشور حمل شود ذکر عبارت «خلیج فارس» هنگامی که در اسناد به مقصد اشاره می شود، اجباری است. در صورتی که بانک های گشایش کننده درخواست درج شریط نظیر این شرط را در اسناد نمایند، بایستی در مفاد اعتبار به صراحت شرط موردنظر را نام ببرند.

بیمه شدن کالا

هنگامی که در شرایط اعتبار، ارائه ی بیمه نامه از فروشنده در خواست نشده باشد، برخی از بانکها در شرایط اعتبار ذکر می کنند که بیمه توسط چه شرکتی و چه کسی اخذ خواهد گردید. همان طور که در بالا نیز بیان شد، با توجه به اینکه شرط مورد اشاره در رابطه با نحوه ی بیمه نمودن کالا توسط خریدار از شروط اسنادی نبوده و فروشنده مقید به موردی نخواهد بود، درج شرط یا عبارت ذیل بی مفهوم به نظر می رسد
MARINE INSURANCE TO BE COVERED BY THE APPLICANT

هزینه ها FIELD 71B: CHARGES

در رابطه با هزینه ها و کارمزد های مربوط به بانک های معامله کننده، پوشش دهنده و غیره در این فیلد مشخص می شود که هزینه های مربوطه بعهده خریدار یا فروشنده است. معمولاً عبارت ذیل در این فیلد قید می گردد و بدین معنی است که هزینه ی خارج از کشور بانک گشایش کننده که عمدتا مربوط به کارمزدها و هزینه های بانک پوشش دهنده می شوند بعهده فروشنده است.
ALL CHARGES OUTSIDE OF OUR COUNTRY TO BE COLLECTED ON SELLER’S ACCOUNT.
FIELD 48: PERIOD FOR PRESENTATION
در این فیلد دوره ی زمانی که فروشنده طی آن می تواند پس از صدور سند حمل کالا، اسناد را ارائه دهد مشخص می شود.
همان طور که میدانیم فروشنده در تمامی دوره ی حیات اعتبار اسنادی (از تاریخ گشایش تا تاریخ انقضاء) می تواند اسناد مورد درخواست را به بانک معامله کننده یا بانک گشایش کننده ارائه و مطالبه ی وجه نماید. اما با توجه به اهمیت تحویل اسناد در زمان مناسب به خریدار جهت ترخیص و پرهیز از هزینه هایی شاملا انبارداری و یا از بین رفتن کالا، در مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی محدودیتی در این خصوص در نظر گرفته شده است.
 
در بند «پ» ماده ی ۱۴ مقررات نامبرده، ذکر شده که فروشنده از تاریخ صدور سند حمل ۲۱ روز تقویمی فرصت دارد تا سند حمل مربوطه را به همراه سایر اسناد به بانک معامله کننده یا در صورت غیاب بانک مذکور به بانک گشایش کننده ارائه دهد و در صورت سهل انگاری فروشنده در ارائه ی اسناد بعد از تاریخ مربوطه و با وجود آنکه ممکن است تا تاریخ انقضای اعتبار، مدت زمانی زیادی هم باقی مانده باشد، بانک معامله کننده و یا بانک گشایش کننده می تواند اسناد ارائه شده را مغایر تشخیص دهد و از قبول معامله یا پذیرش پرداخت امتناع کند.

دلیل انتخاب عدد ۲۱ روز چندان روشن نیست، ولی بنظر می رسد زمان مذکور طوری تعیین گردیده تا فروشنده پس از ارسال کالا و اخذ بارنامه، ملزم شود نهایت سعی خود را بکند تا بقیه اسناد را نیز تهیه و ارائه نماید تا خریدار بتواند پس از دریافت اسناد در زمان مناسب مبادی ورودی کالا رجوع نموده و کالای خود را در زمان مناسب دریافت نماید و از پرداخت هزینه های مختلف نظیر هزینه ی انبارداری جلوگیری شود. در صورت سهل انگاری فروشنده در ارائه ی اسناد تا بعد از زمان تعیین شده، اسناد را به اصطلاح بیات یا کهنه  می نامند.
شایان ذکر است در مواقعی که فروشنده اسناد را به بانک معامله کننده ارائه کند و بانک مذکور اسناد را برای بانک گشایش کننده ارسال نماید؛ تنها بانک معامله کننده صلاحیت تشخیص و اعلام دیر کرد یا کهنه بودن اسناد را خواهد داشت و بانک های گشایش کننده موظف خواهند بود در این رابطه صرفاً به مندرجات اسکجول بانک مذکور رجوع نمایند.
در مواقعی که با توجه به نوع کالا و ملاحظات، خریدار و فروشنده بخواهند زمان ذکر شده (۲۱ روز تقویمی) را کمتر یا بیشتر نمایند، در این فیلد (۴۸) می توان تعداد روزهای مجاز را اعلام کرد. در غیاب چنین شرطی ۲۱ روز ذکر شده در مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی ملاک عمل خواهد بود.

دستورالعمل تأیید FIELD 49: CONFIRMATION INSTRUCTIONS

در صورتی که بانک گشایش کننده بخواهد تا بانک ابلاغ کننده تأیید خود را به اعتبار بیفزاید، می تواند در این فیلد با درج عبارت (CONFIRM) از بانک مذکور بخواهد تا اعتبار اسنادی را به صورت تأیید شده به فروشنده ابلاغ نماید. بدین ترتیب فروشنده از جانب بانک مذکور نیز تعهد پرداخت خواهد داشت. لازم به ذکر است طبق بند ۸ از بخش اول مجموعه مقررات ارزی، تأیید اعتبارات اسنادی گشایش شده ی توسط بانک های ثالث داخلی و خارجی امکان پذیر می باشد. 
در مواقعی که بانک گشایش کننده بخواهد اعتبار اسنادی را به صورت تأیید نشده ارسال کند، در این فیلد عبارت WITHOUT به معنی اینکه فروشنده تنها از جانب وی تعهد پرداخت دارد، درج خواهد داشت.
 
با توجه به استانداردهای پیام سوئیفت، در صورت درج عبارت MAY ADD در این فیلد، بانک ابلاغ کننده می تواند در صورت صلاحدیدش تأیید خود را به اعتبار بیفزاید. در رویه های بازرگانی که در حال حاضر رواج دارد به چنین  حالتی به اصطلاح تأیید مسکوت می گویند که طی آن فروشنده می تواند با پرداخت کارمزد تأیید اعتبار به بانک مذکور از وی بخواهد تعهد پرداخت خود را به اعتبار بیافزاید. بدیهی است در چنین حالتی بانک گشایش کننده و خریدار ممکن است از تأیید شدن اعتبار و پرداخت کارمزدهای مربوطه بی اطلاع باشند.

 

بانک پوشش دهنده FIELD 53A: REIMBURSING BANK

در این فیلد نام و یا کد سوئیفتی با نک پوشش دهنده قید شده و در صورت معرفی بانکی در این فیلد، به بانک معامله کننده اعلام می شود که در صورت حصول اطمینان از تطابق اسناد می تواند وجه مربوطه را از بانک معرفی شده مطالبه نماید (دیداری) با این حق را خواهد داشت تا در سرر سید مربوطه، وجه اسناد را از بانک مذکور درخواست کند.

FIELD 78: INSTRUCTION TO PAYING / ACCEPTING/ NEGOTIATING BANK

در این فیلد به بانک تعیین شده اعلام می شود که پرداخت وجه اعتبار چگونه انجام خواهد گرفت. به طور مثال، اعلام می شود که بانک معامله کننده در چه زمانی و در صورت حصول چه شرایطی می تواند وجه اسناد را از بانک پوششی مطالبه کند. معمولاً در این فیلد به بانک معامله کننده گفته میشود چند روز (معمولاً ۳ یا ۵) روز پس از اعلام تطابق اسناد وجه اسناد در حساب بانک پوشش دهنده قابل دسترس خواهد بود و طی آن بانک گشایش کننده می تواند پس از اخذ اعلامیه ی بانک معامله کننده و در مدت زمان تعیین شده، وجه اسناد را به حساب بانکی مربوطه واریز نماید.

 
بانک ابلاغ کننده دوم FIELD 57A: ADVISE THROUGH BANK

در این قسمت در صورتی که متقاضی اعتبار بنا به درخواست ذینفع تقاضا نماید، بانکی متفاوت از بانک ابلاغ کننده ی اعتبار، اعتبار را به ذینفع مربوط ابلاغ کند، می توان با درج کد سوئیفتی بانک مذکور، وی را به عنوان بانک ابلاغ کننده ی دوم معرفی نمود.

FIELD 72: SENDER TO RECEIVER INFORMATION
در این فیلد نکات دیگر حائز اهمیت مربوط به بانک گشایش کننده به اطلاع بانک ابلاغ کننده می رسند.

 

مطالب مشابه:

————————————————————

-پیام های سوئیفت بخش یک

————————————————————

-انواع اعتبار اسنادی

————————————————————

  ویدئوهای بیشتر ببینید.  ۰۹۰۳۱۱۴۲۹۳۸

 

محصول پیشنهادی با این مطلب:

کتاب روش های خرید و پرداخت بین الملل